Din Eğitiminde Sanal Gerçeklik: Metaverse’ün Rolü
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.11356805Anahtar Kelimeler:
Metaverse, Genişletilmiş Gerçeklik, Dijital Gerçeklik, Eğitim-Öğretim, Din EğitimiÖzet
Çağımızda teknolojinin hızlı ilerlemesi, toplumsal yaşamın her alanında köklü değişimlere neden olmaktadır. Bu değişimlerin en dikkat çekici örneklerinden biri, fiziksel ve dijital dünyaların entegrasyonu ile ortaya çıkan Metaverse kavramıdır. Metaverse, sanal ve artırılmış gerçeklik teknolojilerinin birleşimiyle, kullanıcıların interaktif bir dijital evrende etkileşim kurmasına olanak tanıyan yeni bir platform olarak tanımlanabilir. Eğitimden sağlığa, iş dünyasından eğlenceye kadar pek çok alanda devrim niteliğinde yenilikler sunan Metaverse, özellikle eğitim alanında büyük bir potansiyel taşımaktadır.
Eğitim bağlamında Metaverse, geleneksel öğretim yöntemlerini dönüştürme kapasitesi ile dikkat çekmektedir. Din eğitimi özelinde ise, bu dönüşüm daha da belirgin hale gelmektedir. Metaverse'ün sunduğu sanal ortamlar, dini ritüellerin ve tarihi olayların daha derinlemesine anlaşılmasına ve deneyimlenmesine olanak sağlamaktadır. Örneğin, öğrenciler sanal hac ziyaretleri gerçekleştirebilir, dini figürlerin yaşamlarını ve önemli dini olayları üç boyutlu canlandırmalarla keşfedebilir. Bu sayede, teorik bilgilerini pratik deneyimlerle destekleyerek daha anlamlı ve kalıcı öğrenme fırsatlarına sahip olabilirler. Ancak, din eğitiminde Metaverse'ün kullanımı dikkatle ele alınmalıdır. Bu teknoloji hassas dini konuları yanlış anlaşılma veya yanlış aktarılma riski taşımaktadır. Bu nedenle, Metaverse tabanlı din eğitimi programları dikkatli bir planlama ve titiz bir hazırlık süreci gerektirmektedir.
Bu araştırmanın amacı, Metaverse'ün din eğitimi üzerindeki potansiyel etkilerini ve uygulamalarını kapsamlı bir şekilde değerlendirmektir. Metaverse'ün, din eğitiminde nasıl devrim niteliğinde dönüşümler sağlayabileceği, eğitim süreçlerine nasıl yenilikler katabileceği ve öğrencilerin dini bilgi ve anlayışlarını nasıl derinleştirebileceği konuları etraflıca incelenmektedir. Ayrıca, bu yeni teknolojinin getirdiği etik ve pratik zorluklar da detaylı bir şekilde analiz edilmektedir. Metaverse kavramı ve kullanım alanları ayrıntılı olarak ele alınarak, özellikle eğitim ve din eğitimi bağlamında nasıl kullanılabileceği tartışılmaktadır. Ulusal ve uluslararası literatürden yararlanılarak, Metaverse'ün din eğitimindeki potansiyeli ve uygulanabilirliği üzerine geniş bir perspektif sunulmaktadır.
Referanslar
Akpınar, B., & Akyıldız, T. Y. (2022). “Yeni Eğitim Ekosistemi Olarak Metaversal Öğretim”. Journal of History School, 56, 873-895.
Alınlı, C., & Yazıcı, F. (2020). “8. sınıf T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük Dersinde Artırılmış Gerçeklik Uygulamalarının Öğrencilerin Akademik Başarılarına Etkisi ve Öğrencilerin Artırılmış Gerçeklik Uygulamasına Karşı Tutumları”. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, (15), 99-113.
Arslan, A., & Elibol, M. (2015). “Eğitsel Artırılmış Gerçeklik Uygulamalarının İncelenmesi: Android İşletim Sistemi Örneği”. International Journal of Human Sciences, 12(2), 1792-1817.
Aydın, B. (2003). “Bilgi Toplumu Oluşumunda Bireylerin Yetiştirilmesi”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(14), 183-190.
Aynacı, İ. (2020). “Dijital İkiz ve Sağlık Uygulamaları”. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(1), 70- 82.
Bakır, Ç. (2021). “Metaverse Üzerine Kapsamlı bir Araştırma”. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (45), 64-73.
Batu, M. ve Kocaömer, C. (2023). “Metaverse Nedir? Literatür Art Alanı Bağlamında Yeni Bir Tanım Önerisi”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , (51) , 92-112.
Bronack, S. C. (2011). “The Role of İmmersive Media in Online Education”. The Journal of Continuing Higher Education, 59(2), 113-117.
Collins, C. (2008). “Looking to the future: Higher education in the Metaverse”. EDUCAUSE Review, 43(5), 51-63. Retrieved from http://www.educause.edu/ir/library/pdf/ERM0853.pd.
Contreras, G. S., González, A. H., Fernández, M. I. S., & Martínez, C. B. (2022). “The importance of the application of the metaverse in education”. Modern Applied Science, 16(3), 1-34. https://doi.org/10.5539/mas.v16n3p34.
Çilenti, K. (1994). Eğitim Teknolojisi ve Öğretim. İstanbul: Kadıoğlu Matbaası
Demirbağ, İ. (2020). “Üç boyutlu sanal dünyalar”. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(4), 97-112.
Dıonısıo, J.D.N., Burns Iıı, W. G., & Gılbert R. (2013). “3d Virtual Worls And The Metaverse: Current Status An Future Possibilities”. Acm Computing Surveys, 45(3), 34-71.
Di Pietro, R., & Cresci, S. (2021). “Metaverse: Security and privacy”. Issues. In 2021 Third IEEE International Conference on Trust, Privacy and Security in Intelligent Systems and Applications (TPS-ISA) (pp. 281-288). IEEE. https://doi.org/10.1109/TPSISA52974.2021.00032
Duan, H., Li J., Fan, S., Lin Z., Wu X., & Cai, W., (2021). “Sosyal Fayda için Metaverse: Bir Üniversite Kampüsü Prototipi”. 29. Açma Uluslararası Multimedya Konferansı Tutanakları İçinde, 153-161.
Erkılıç, H., & Dönmez, S. C. (2020). “Sanal Gerçeklik Anlatısının İzini Sürmek: Trinity Vr ve Selyatağı Vr Örnekleri”. Sinefilozofi, 318-344.
Fer, S., & Cırık, İ. (2007). Yapılandırmacı Öğrenme: Kuramdan Uygulamaya. İstanbul: Morpa Yay.
Göçen, A. (2022). Eğitim Bağlamında Metaverse. Uluslararası Batı Karadeniz Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 6(1):98-122.
Güneş, A. (2017). Din Öğretimi Materyalleri. İstanbul: Dem Yayınları. Baltacı, A. (2018). İslam Eğitim Tarihinde Öğretim Teknolojileri ve Materyal Kullanımı: Tarihsel Bir Analiz. Bingöl Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (12), 75-98.
Han, J., Yun, J., Jang, J., & Park, K. (2010). “User-friendly home automation based on 3D virtual World”. IEEE Transactions on Consumer Electronics, 56(3), 1843-1847. https://doi. org/10.1109/TCE.2010.5606335
Howells, K. (2018). The future of education and skills: Education 2030: The future we want. OECD. Retrieved from https://repository.canterbury.ac.uk/item/88qzy/the-future-of-education-and-skills-education-2030-the-future-we-want.
Indarta, Y., Ambiyar, A., Samala, A. D., & Watrianthos, R. (2022). “Metaverse: Tantangan dan peluang dalam pendidikan”. Jurnal Basicedu, 6(3), 3351-3363. https://doi.org/10.31004/basicedu.v6i3.2615
İçten T. ve Bal G. (2017). “Artırılmış Gerçeklik Teknolojisi Üzerine Yapılan Akademik Çalışmaların İçerik Analizi, Bilişim Teknolojileri Dergisi, 10(4), 403.
Karataş Coşkun, M. (2017). İçeriğin Öğretim İçin Düzenlenmesi. Öğretim İlke ve Yöntemleri. (11. Baskı), Ankara: Pegem Akademi.
Kaymakcan, R. (2007). “Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1), 177-210.
Kocaman, K., & Özkaplan, B.N. (2021). “Covid-19 Salgın Sürecinde Din Görevlilerinin Görüşlerine Göre Diyanet İşleri Başkanlığının Uzaktan Din Eğitimi Uygulamaları: Manisa İl Örneği”. International Social Sciences Studies Journal, 7(92), 5574-5585.
Korkmaz, M. (2014). Din Öğretimi Teknolojisi ve Materyal Geliştirme. Kayseri: Tezmer Yayınları.
Köse, M. (2021). “Metaverse Nedir ve Neden Çok Önemlidir? Yaşamlarımızı Dijital Bir Evrene Taşıyabilir miyiz?” https://evrimagaci.org/meta verse-nedir-veneden-cok-onemlidiryasamlarimizi-dijital-bir-evrenetasiyabilir-miyiz-11.
Kuş, O. (2021). “Metaverse: Dijital Büyük Patlamada Fırsatlar ve Endişelere Yönelik Algılar”. Intermedia International E-Journal, 8(15), 245-266.
Kuzudişli, A. (2014). Din Eğitimi ve Sanal Âlem. (Ed.) H. Aydın & M. Polat. Küreselleşme Sürecinde Din Eğitimi Sempozyum Bildiri Kitabı (ss. 28-36). Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
Lee, H., & Hwang, Y. (2022). “Technology-Enhanced Education through VR-Making and Metaverse-Linking to Foster Teacher Readiness and Sustainable Learning”. Sustainability, 14(8), 4786. https://doi.org/10.3390/su14084786.
Lee, H., Woo, D., & Yu, S. (2022). “Virtual Reality Metaverse System Supplementing Remote Education Methods: Based on Aircraft Maintenance Simulation”. Applied Sciences, 12(5). https://doi.org/10.3390/app12052667.
Locurcio, L. L. (2022). “Dental education in the metaverse”. British Dental Journal, 232(4), 191- 191. https://doi.org/10.1038/s41415-022-3990-7
Narin, N. G. (2021). “A content analysis of the metaverse articles”. Journal of Metaverse, 1(1), 17- 24. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/jmv/issue/67581/1051382
Orhan, S., Karaman, M. K. (2011). “Eğitimde Gerçekliğe Yeni Bir Bakış: Harmanlanmış ve Genişletilmiş Gerçeklik”. XVI. Türkiye’de İnternet Konferansı, İzmir.
Özdemir, S. ve Gıynaş, A. Y. (2022). “Metaverse ve din eğitimi”. Turkish Academic Research Review, 7 (4), 1080-1112.
Özenir, İ. (2022). “Metaverse ve Üretim: Metaverse’ün Üretime Etkileri”. Erciyes Akademi, 36(2), 559-573.
Özmen, H. (2004). “Fen Öğretiminde Öğrenme Teorileri ve Teknoloji Destekli Yapılandırmacı (Constructivist) Öğrenme”. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 100-111.
Pınarbaşı G. (2022). “Metaversede Ruhsal Everen Örnekleri: Evol Vr ve Cardolordz”. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 12(3), 721-733.
POLAT, Murat., 2022. “Metaverse ve Eğitim Yönetiminin Geleceği”, Eğitim Teknolojileri Okumaları 2022, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara. (ss 479 -497).
Reis, R., Escudeiro, P., & Escudeiro, N. (2011). “Comparing Social Virtual Worlds for Educational Purposes, Education”. 1(1). 21-26.
Rospigliosi, P. A. (2022). “Metaverse or Simulacra? Roblox, Minecraft, Meta and the turn to virtual reality for education, socialisation and work”. Interactive Learning Environments, 30(1), 1-3.
Scales, T. (2018). The Reality from Virtual Reality. International Journal of The Academic Business World, 12(2), 67-68.
Schlechty, P. C. (2001). “Shaking up the schoolhouse: How to support and sustain educational innovation”. Jossey-Bass.
Sipahioğlu, M. ve Demirçelik, E. (2021). “The Digital Transformation of Education: Metaverse and Changing Nature of Teaching and Learning”. I. Uluslararası Eğitimde Mükemmellik Kongresi.
Stanoevska-Slabeva, K. (2022). “Opportunities and challenges of metaverse for educatıon: A literature review”. EDULEARN22 Proceedings, 10401-10410. https://doi.org/10.21125/edulearn.2022.2527.
Suh, W., ve Ahn, S. (2022). “Utilizing the Metaverse for Learner-Centered Constructivist Education in the Post-Pandemic Era: An Analysis of Elementary School Students”. Journal of Intelligence, 10(1). https://doi.org/10.3390/jintelligence10010017.
Kayacan, Ş. ve Batu, M. (2024). “Metaverse Ne Değildir? Sanal Dünya Üzerine Akademik Bir Tartışma”. Türkiye Medya Akademisi Dergisi, 4(7), 88-110. https://doi.org/ 10.5281/zenodo.10715739.
Şengün, S. (2014). “Dijital Avatarlar İçin Semiyotik Bir Okuma ve Avatarların Dijital İletişimde Belirsizlik Azaltma Rolleri”. Dijital İletişim Etkisi Uluslararası Akademik Konferansı (33-44). İskenderiye Kitap: İstanbul.
Taşkıran, A. (2017). “Dijital Çağda Yükseköğretim”. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(1), 96-109.
Türk, G. D., Bayrakcı, S., & Akçay, E. (2022). “Metaverse ve Benlik Sunumu”. Turkish Online Journal of Design Art And Communication, 12(2), 316-333.
Wang, Y., Su, Z., Zhang, N., Liu, D., Xing, R., Luan, T. H., & Shen, X. (2022). A survey on metaverse: Fundamentals, security, and privacy. arXiv preprint arXiv:2203.02662.
Yılmaz, E. S.ve Ecemiş, O. (2022). “Metaverse” Platformlarının Pazarlama Karması Bağlamında Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleriyle İncelenmesi.” Gaziantep University Journal of Social Sciences, 21(3), 1494-1511.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Uluslararası Sosyoloji ve Ekonomi Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimizde yayımlanan makaleler, 