Teachıng Idıoms Wıth Storıes In Teachıng Turkısh As A Foreıgn Language
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.14936885Keywords:
Turkish as a Foreign Language, İdiom, StoryAbstract
This research aims to contribute to the learning of idioms in Turkish language instruction as a foreign language. Designed as an exploratory study to reflect the current situation and understand the views of teachers, the research involved a sample group of 12 teachers from Hopa district in Artvin province. These teachers were reached through the interview method to express their opinions on the instruction of idioms with stories in Turkish language teaching for the academic year 2024-2025. The data were analyzed using the qualitative research technique of "content analysis." According to the findings, teaching idioms with stories is identified as an effective method in enhancing students' language skills. Participants emphasized that this method increased students' vocabulary and highlighted the use of drama and visual materials to encourage interaction. The research results demonstrate that teaching idioms with stories can positively contribute to the language learning process. These findings provide a new perspective on idiom instruction in Turkish language teaching, enriching language education practices.
References
Aydoğan, Z. F. (2004). Örgüt kültürü ve iklimi. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 203-215.
Akalın, Ş. H. (2009). Türk dili: Dünya dili. Türk Dili- Dil ve Edebiyat Dergisi, 687, 195-204.
Akkaş Baysal, E. (2019). How to teach language learning strategies? Uluslararası Bilim ve Eğitim Dergisi, 2(2), 72-98.
Akkök, E. A. (2007). Deyimlerin anlambilimsel ve bilişsel özelliklerine göre tahmin edilebilirliği: Yabancı dilde bir uygulama. Dil Dergisi, (138), 18-33.
Akkök, E. A. (2009). Yabancı dilde deyimlerin öğretimi. Dil Dergisi, (143), 59-77.
Akpınar Dellal, N. (2011). Çocuklara yabancı dil eğitimi ve dil edinimi nedir? Niçin? Nasıl? Çanakkale: Akademi Yayınları.
Akpınar, M. (2010). Deyim ve atasözlerinin yabancılara Türkçe öğretiminde kullanımı üzerine bir araştırma (Yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Aksan, D. (2004). Türkçenin sözvarlığı. Ankara: Engin Yayınevi.
Aksan, D. (2007). Her yönüyle dil: Ana çizgileriyle dilbilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Aksoy, Ö. A. (1984). Tek sözcüklü deyim var mı? Çağdaş Eleştiri Dergisi, 11, 4-6.
Aksoy, Ö. A. (1988). Atasözleri ve deyimler sözlüğü I-II. İstanbul: İnkılâp Yayınevi.
Aktaş, T. (2013). Tatar Türkçesindeki “baş” ve “baş”ta bulunan organ adları ile kurulmuş deyimler ve bu deyimlerin Türkiye Türkçesindeki şekilleriyle karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi.
https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Aktay, S. (2020). Rus ve Türk kültüründe rakamlı deyimler üzerine kültür dilbilimsel bir inceleme. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 8(25), 232-246.
Akyalçın, N. (2012). Türkçemizin anlamsal zenginlikleri: Deyimlerimiz. Ankara: Eğiten Kitap.
Akyol, H. (2006). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
Alan, Y. (1994). Lisan ve insan. İzmir: T.Ö.V. Yayınları.
Aliyeva Çınar, M. (2019). Ahıska Türk ağzında deyimler. R. Mürseloğlu (Ed.), Sürgünün 75. Yılında Ahıskalı Türkler Uluslararası Sempozyum Bildirileri (ss. 357-365). İstanbul: Efe Akademi.
Al-Khawalde, N., Jaradat, A., Al-Momani, H., & Bani-Khair, B. (2016). Figurative idiomatic language: Strategies and difficulties of understanding English idioms. International Journal of Applied Linguistics and English Literature, 5(6), 119-133.
Alyılmaz, S. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde hedef kitlenin/“öğrenen”in önemi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 7(4), 2452-2463.
Amanova, L. (2014). Türkiye Türkçesindeki deyim ve atasözlerin Özbek Türkçesine aktarma problemi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 183(183), 167-177.
Arslan, M. (2012). Tarihî süreçte Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi-öğrenimi çalışmaları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 167-188.
Atagül, Y. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe atasözü ve deyim öğretiminde film ve hikâye tekniklerinin etkililik düzeyleri açısından karşılaştırılması (Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi.
https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Ateş, A. (2016). Yabancılara Türkçe öğretiminde Gass’ın ikinci dil edinimi modelinin söz varlığını geliştirmeye etkisi (Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Aydın, E. (2020). Tonyukuk yazıtının 13. satırındaki deyim üzerinde yeni bir okuma ve anlamlandırma önerisi. Türkbilig, (39), 71-79.
Aydoğan, İ., & Çilsal, Z. (2007). Yabancı dil öğretmenlerinin yetiştirilme süreci (Türkiye ve diğer ülkeler). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 179-197.
Aydoğan, R. (1999). Açıklamalı örnekli deyimler sözlüğü. Ankara: Evrensel İletişim Yayınları.
Ayhan, M., & Arslan, M. (2015). Edebî metin olarak masalların yabancılara Türkçe öğretiminde dilsel ve kişisel becerilerin gelişimine etkisi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 543-560.
Aytaç, G. (1995). Edebiyat üzerine: Littera edebiyat yazıları. Ankara: Ürün Yayınları.
Bahadınlı, Y. Z. (1971). Türkçe deyimler sözlüğü. İstanbul: Hür Yayınevi.
Bakır, S. (2014). Türkiye’deki yabancılara Türkçe öğretim merkezleri ve Atatürk Üniversitesi Dil Eğitimi Uygulama ve Araştırma Merkezi (DİLMER). Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (51), 435-456.
Balı, A. Ş. (2001). Çok kültürlülük ve sosyal adalet: "Öteki" ile barış içinde birlikte yaşamak. Konya: Çizgi.
Barcın, S. (2019). Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Altın Köprü Türkçe öğretimi ders kitabında (B2 seviyesi) yer alan kültür ögeleri. Uluslararası Sosyal Bilimler Akademik Araştırmalar Dergisi, 3(2), 39-50.
Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi (HÜTAD), (1), 19-30.
Barutçu, T., & Açık, F. (2018). Çocuk edebiyatı ürünlerinde yer alan deyimlerin kültür aktarımındaki rolü ve Türkçe ders kitaplarındaki deyimlerle örtüşme düzeyi. Bilig, (86), 183-209.
Bayraktar, N. (2003). Yabancılara Türkçe öğretiminin tarihsel gelişimi. Dil Dergisi, (119), 58-71.
Bayraktar, S. (2015). Yeni Hitit 1 yabancılar için Türkçe ders kitabının kültür aktarımı açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Yabancı Dil Olarak Türkçe Araştırmaları Dergisi, (2), 7-23.
Bayraktar, S. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde bir kültür aktarım aracı olarak kalıp sözler (Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Beck, S., & Weber, A. (2020). Context and literality in idiom processing: Evidence from self-paced reading. Journal of Psycholinguistic Research, 49(5), 837-863.
Bedirhan, Y. (2019). İslam öncesi Türk tarihi ve kültürü. Konya: Eğitim Yayınevi.
Bilgin, M. (2013). Anlamdan anlatıma Türkçemiz (3. Baskı). Ankara: Anı Yayınları.
Boran, G. (2003). Pragmatics in EFL teaching. Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 139-154.
Boylu, E., & Başar, U. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminin kültürel boyutu: Türkçe kalıp sözlerin Farslara öğretimi. TÜBAR, 43, 31-52.
Boylu, E. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen temel seviyedeki İranlı öğrencilerin yazma problemleri. Zeitschrift für die Welt der Türken (ZFWT), 6(2), 335-349.
Bölükbaş, F. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde okuma metinlerinin dil düzeylerine göre sadeleştirilmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 924-935.
Bulut, M. (2013). Türkçe eğitimi ve öğretiminde dil ve kültür aktarımı aracı olarak atasözleri ve deyimlerin önemi. Turkish Studies, 8(13), 559-575.
Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler: Ön test-son test kontrol grubu desen ve veri analizi. Ankara: Pegem Yayınları.
Büyüköztürk, Ş., Kılınç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Canlı, S. (2015). Türkçe ders kitaplarına seçilecek metinlerin belirlenmesinde çocuğa görelik ilkesi. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 1, 98-123.
Ciccarelli, A. (1996). Teaching culture through language: Suggestions for the Italian language class. Italica, 73(4), 563-576.
Creswell, J. W. (2021). Karma yöntem araştırmalarına giriş (Çev. M. Sözbilir). Ankara: Pegem Akademi.
Çakmak, C. (2014). Yabancılara Türkçe öğretiminin tarihçesine genel bir bakış denemesi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 167-182.
Çalışkan, N. (2009). Kavramsal anahtar modeliyle iki dilli çocuklara metafor ve deyim öğretimi (Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Çelebi, M. D. (2006). Türkiye’de anadili eğitimi ve yabancı dil öğretimi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(21), 285-307.
Çetintaş, B. G., & Yazıcı, Z. (2016). Erken çocukluk döneminde anaokulu ve anasınıflarında iki dilli eğitim uygulamaları ve deneyimleri üzerine öğretmen görüşleri. Mediterranean Journal of Humanities, 6(2), 173-187.
Çevik, M. (2006). Basın dilinde atasözleri ve deyimler (Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Çocuk, H. E., & Şahbaz, N. K. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde görev alan öğretmenlerin öğretme motivasyonlarının ve Türkçe öğretimi öz yeterlik algılarının incelenmesi. D. Demirbulak & M. Yiğit (Ed.), Eğitim bilimlerinde akademik çalışmalar içinde (ss. 193-212). Educational Sciences.
Çocuk, H. E. (2012). Öğretmen adaylarının deyimleri anlamsal açıdan tahmin edebilirlikleri: Mersin Üniversitesi örneği. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 46-55.
Çolak, K. (2020). İçinde el ve ayak organ isimleri geçen deyimlerde söz dizimi. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (3), 199-234.
Çotuksöken, Y. (1992). Deyimlerimiz: Eğitim ve öğretimde kaynak kitaplar dizisi 2 (2. Baskı). İstanbul: Özgül Yayınları.
Demir, A., & Açık, F. (2011). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kültürlerarası yaklaşım ve seçilecek metinlerde bulunması gereken özellikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, (30), 51-72.
Demir, S. (2015). Türkçenin deyim varlığı üzerine bir değerlendirme. Kesit Akademi Dergisi, (2), 142-145.
Demir, T. (2004). Türkçe dilbilgisi. Ankara: Kurmay Basın Yayım Dağıtım.
Demirel, İ. F. (2021). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde B1 seviyesinde uyarlanmış metinlerin okuduğunu anlama başarısına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Yabancı Dil Olarak Türkçe Araştırmaları Dergisi, (6), 7-32.
Demirel, M. V. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlere kelime öğretiminde farklı kelime gruplarının kullanımının etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 2(4), 286-299.
Demirel, Ö. (1978). Yabancı dil öğretimi ve tam öğrenme. Eğitim ve Bilim, 3(14), 46-50.
Demirel, Ö. (1989). Yabancı dil öğretmenlerinin yeterlikleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(5), 133-163.
Doğru, E. (2004). Modern Arapçadaki deyimlerin dilbilimsel açıdan incelenmesi ve yabancı dil öğretimindeki yeri (Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Elçin, Ş. (1993). Halk edebiyatına giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
Elkıran, Y. M., Yıldız, R., & Kana, F. (2019). The historic stages trial between the Republic of Turkey and Dîvânu Lugâti’t-Türk for the Turkish education (Türkçe öğretiminin Dîvânu Lugâti’t-Türk ile Türkiye Cumhuriyeti arasında tarihî evreleri denemesi). International Journal of Language Academy, 7(3), 149-156.
Ercilasun, A. B. (2013). Türkçenin dünya dilleri arasındaki yeri. Dil Araştırmaları, 12(12), 17-22.
Erdil, M. (2017). Türkçe okutmanlarının yabancı öğrencilerin Türkçe yazma becerisine karşı öznel algıları. Turkish Studies, 12(28), 281-306.
Ergin, M. (2007). Üniversiteler için Türk dili. İstanbul: Bayrak Basım Yayım Tanıtım.
Ergin, M. (2013). Orhun Abideleri. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
Erten Dalak, H. D. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde iletişimsel yaklaşımın deyim öğretimindeki başarıya etkisi (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Göçen, G., & Okur, A. (2016). Yabancılar için Türkçe ders kitaplarındaki sözcüklerin kullanım sıklığı ve yaygınlığı. Millî Eğitim Dergisi, (210), 447-476.
Göçen, G., & Okur, A. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi: Ne kadar öğreteceğiz? İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(3), 2180-2203.
Göçen, G. (2016). Yabancılar için hazırlanan Türkçe ders kitaplarındaki söz varlığı ile Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin yazılı anlatımlarındaki söz varlığı (Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi.
https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Göçer, A. (2007). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarının ölçme ve değerlendirme açısından incelenmesi. Dil Dergisi, (137), 30-48.
Göçer, A. (2015). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde konuşma becerisinin kazandırılması. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 21-36.
Göçer, D., Tabak, A., & Coşkun, A. (2012). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi kaynakçası. Türklük Bilimi Araştırmaları, (32), 73-126.
Gökalp, Z. (2015). Türk medeniyeti tarihi. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Gökdayı, H. (2008). Türkçede kalıp sözler. Bilig, (44), 89-110.
Gökharman, D. (2019). Rusça ve Türkçede deyimler ve atasözlerinin anlambilim ve biçimbilim açısından denkliği (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Gökmen Şahin, T. (2018). Hikâyesi olan deyimlerin drama yöntemiyle öğretilmesi (Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Gölpınarlı, A. (1977). Tasavvuf'tan dilimize geçen deyimler ve atasözleri. İstanbul: İnkılâp ve Aka Kitabevleri.
Guo, Y. (2019). Teaching English idioms to Chinese EFL learners: A cognitive linguistic perspective. English Language Teaching, 12(5), 145-155.
Gülpınar, A. (2016). Türkçe atasözleri ve deyimlerin insan hakları bakımından değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Gümüşatam, G. (2012). Deyim bilim ışığında deyim kavramı. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(7), 357-364.
Günay, V. D. (2016). Kültür bilime giriş: Dil, kültür ve ötesi… İstanbul: Papatya Yayıncılık.
Gündoğdu, İ. (2019). Kültürler arası iletişim yaklaşımı açısından Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarındaki deyimler (Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi.
https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Güneş, F. (2013). Türkçe öğretiminde metin seçimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 1-12.
Güneş, S. (2008). Deyim öğretiminin İtalyanca çeviri dersinde metinleri anlamaya etkisi (Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Güneş, S. (2010). Yabancı dil öğretiminde deyim öğretimi: Yöntemler, teknikler ve uygulamalar. Dilbilim, (22), 1-15.
Gürdal, A., & Arslan, M. (2011). Oyun ve bulmaca etkinlikleriyle yabancılara Türkçe kelime öğretim yöntemi. Saraybosna, Bosna-Hersek: International Burch University.
Gürel, A. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde deyimlerin metinleştirilerek öğretimi: C1 seviyesi (Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Gürler, H. (2017). Yabancılara Türkçe öğretiminde Sait Faik Abasıyanık'ın hikâyelerinin A1 ve A2 seviyelerine uyarlanması (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Güvenç, B. (2020). İnsan ve kültür. İstanbul: Boyut Yayın Grubu.
Hatiboğlu, V. (1972). Türkçenin sözdizimi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Haykır, T., & Uslu Üstten, A. (2019). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde metin seçimi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(3), 1633-1652.
Hengirmen, M. (2007). Atasözleri ve deyimler sözlüğü 2. Ankara: Engin Yayınları.
Işık, A. (2008). Yabancı dil eğitimimizdeki yanlışlar nereden kaynaklanıyor? Journal of Language and Linguistic Studies, 4(2), 15-26.
İşcan, A., & Yassıtaş, T. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ders kitaplarında kültür aktarımı: Yedi İklim Türkçe öğretim seti örneği (B1-B2 düzeyi). Aydın TÖMER Dil Dergisi, 3(1), 47-66.
İşcan, A. (2017). Filmlerle yabancılara Türkçe öğretimi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Kalenderoğlu, İ. (2016). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan temel düzey (A1, A2) ders kitaplarında kültür aktarımı. 21.
Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(12), 73-83.
Kara, M., & Altunsoy, S. (2017). B1, B2 ve C1 düzeyindeki yabancı öğrencilere Türkçedeki kalıp ifadelerin öğretiminde televizyon reklamlarının kullanılması. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(18), 799-814.
Kara, M. (2010). Oyunlarla yabancılara Türkçe öğretimi. Türklük Bilimi Araştırmaları, (27), 407-421.
Kara, Ş. (2004). Ana dil edinimi ve erken yaşta yabancı dil öğretimi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 17(2), 295-315.
Karaağaç, G. (2009). Türkçenin söz dizimi. İstanbul: Kesit Yayınları.
Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
Karatay, H. (2010). Bağdaşıklık araçlarını kullanma düzeyi ile tutarlı metin yazma arasındaki ilişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 373-385.
Kayatürk, N. (2018). Yabancılara Türkçe öğretimi kitaplarındaki metinlerin örtülü anlam unsurları açısından değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Keçik, İ., & Uzun, L. (2003). Türkçe yazılı ve sözlü anlatım. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Kılıç, S. (2014). Etki büyüklüğü. Journal of Mood Disorders, 4(1), 44-46.
Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak doküman analizi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 170-189.
Kirazlı, N., & Ateş, M. (2016). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde görsel ve işitsel materyal kullanımı. I. International Academic Research Congress, 3290-3299.
Koparıcı, I. F. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe B1 seviyesinde deyim öğretimi/öğrenimi (Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Korkmaz, C. B. (2020). Yumuşak güç kaynağı bağlamında yabancı dil olarak Türkçenin öğretimi. Bayterek Uluslararası Akademik Araştırmalar Dergisi, 3(2), 74-95.
Köksal, D., & Varışoğlu, B. (2014). Yabancı dil öğretiminde yaklaşım yöntem ve teknikler. A. Şahin (Ed.), Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi (ss. 81-110). Ankara: Pegem Yayınları.
Köse, D., & Özsoy, E. (2020). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretiminin otuz yılı: 1990-2020. Turkophone, 7(2), 27-54.
Kul, S. (2014). Uygun istatistiksel test seçim kılavuzu. Plevra Bülteni, 8(2), 26-29.
Kurt, M. (2017). Türk dili ve edebiyatı öğretiminde edebî metinlerin işlevi ve metin seçimiyle ilgili sorunlar. İ. Çetin & H. Çeltik (Ed.), II. Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatları Öğretimi Sempozyumu Bildirileri: Prof. Dr. M. Fuad Köprülü Anısına (ss. 437-441). Ankara: Gazi Üniversitesi Matbaası.
Kutlu, A. (2014). Yabancılara Türkçe öğretiminde kültürün araç olarak kullanımı: Gazi Yabancılar İçin Türkçe Öğretim Seti örneği (B1-B2 seviyesi). Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(2), 697-710.
Liu, C., & Hwa, R. (2018). Heuristically informed unsupervised idiom usage recognition. Proceedings of the 2018 Conference on Empirical Methods in Natural Language Processing, 1723-1731.
Long, Y., & Yu, G. (2020). Intertextuality theory and translation. Theory and Practice in Language Studies, 10(9), 1106-1110.
Lüle Mert, E. (2011). 8. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metinlerin metinsellik ölçütlerine uygunlukları. Dil Dergisi, (153), 7-23.
Lüleci, M. (2010). Bilişsel dilbilim, şiirin bilişsel söylemi ve Sisler Bulvarı’nda bilişsel etkinleştirme. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 5(4), 479-501.
Maltepe, S. (1997). Deyimlerimizin yapısal özellikleri (Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı Çeviri Komisyonu. (2021). Diller için Avrupa ortak başvuru metni öğrenme-öğretme-değerlendirme: Tamamlayıcı cilt. Ankara: Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı Yayınları.
Melanlıoğlu, D. (2008). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretim programları. Eğitim ve Bilim, 33(150), 64-73.
Memiş, M. R., & Erdem, M. D. (2013). Yabancı dil öğretiminde kullanılan yöntemler, kullanım özellikleri ve eleştiriler. Turkish Studies, 8(9), 297-319.
Mertkan, Ş. (2015). Karma araştırma tasarımı. Ankara: Pegem Akademi.
Nasuh, Y. (2019). Yabancılara Türkçe öğretimi kitaplarında dil düzeylerine göre deyim ve kalıp söz kullanımı (Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Okray, Z. (2015). Türk atasözleri ve deyimlerinde kadın imgesi. LAÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 93-102.
Okur, A., & Keskin, F. (2013). Yabancılara Türkçe öğretiminde kültürel ögelerin aktarımı: İstanbul Yabancılara Türkçe Öğretim Seti örneği. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 1619-1640.
Oxford, R. L. (1990). Language learning strategies: What every teacher should know. Boston: Heinle and Heinle.
Ölker, G. (2011). Yazılı Türkçenin kelime sıklığı sözlüğü (1945-1950 arası) (Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Özbay, M. (2002). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretimi. Türk Dili, 602(2), 112-120.
Özdemir, E., Hümeyra, N., & Erdem, İ. (2016). Türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin “yabancılara Türkçe öğretimi” hakkındaki görüşleri. A. Okur, B. İnce, & İ. Güleç (Ed.), Yabancılara Türkçe Öğretimi Üzerine Araştırmalar içinde (ss. 153-160). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Türk Dili Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayınları.
Özezen, M. Y. (2001). Türkçe deyimler üzerine birkaç söz. Türk Dili Dergisi, (600), 869.
Özkan, B. (2004). Metin dilbilimi, metin dilbilimsel bağdaşıklık ve Haldun Taner’in “On İkiye Bir Var” adlı öyküsünde metin dilbilimsel bağdaşıklık görünümleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 167-182.
Özkan, Y. Ö., & Güvendir, M. A. (2013). Öğrenciler ölçme ve değerlendirme dersinin sunulmasında tercih ettikleri öğretim yöntemleri. Eğitim ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 4(1), 1-14.
Özkara, Y. (2014). Temel eğitime başlayan iki ve tek dilli çocukların Türkçe sözcük dağarcığının karşılaştırılması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 265-277.
Öztürk, B. (2018). Tartışma metinlerinde dil bilgisel bağlaşıklık kullanımı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 58(1), 1161-1190.
Pala, İ. (2004). İki dirhem bir çekirdek. İstanbul: Kapı Yayınları.
Paşalıoğlu, C. (2016). Rusça ve Türkçe deyimlerde “baş” ve “göz” kavramları (kültür dilbilimsel çözümleme). D. Abdazımova, & S.
Demirkılınç (Ed.), 3rd International Congress on Social Sciences, Chinato Adriatic içinde (ss. 92-104). Antalya: Institution of Economic Development and Social Researches Publications.
Porzig, W. (2011). Dil denen mucize: Dilbilimin araştırma konuları, yöntemleri ve ulaştığı sonuçlar (Çev. V. Ülkü). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Rezzagil, M., & Akman, B. (2014). 5-8 yaş iki dilli çocukların Türkçe konuşmalarında kullandıkları sesbilgisel süreçlerin incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 317-356.
Rysbayev, A., & Temenova, G. (2018). Kazak ve Türkiye Türkçesindeki anlamca kaynaşmış ve deyimleşmiş fiillerin anlamsal yapısı. Bilig / Bahar, 85, 113-128.
Sarıtaş, S. (2012). Türk kültüründe yüzle ilgili deyim ve atasözleri üzerine bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (28), 175-181.
Saussure, F. de. (1985). Genel dilbilim dersleri (Çev. B. Vardar). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Sever, P. (2019). Yeni Hitit Dil Öğretim Seti ile Yedi İklim Dil Öğretim Setinin Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kültür aktarımı açısından karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Sezen, Y. (2020). Yabancılara Türkçe öğretiminde TV dizisi kullanmanın atasözü ve deyim öğretmedeki etkisi (Aslan Ailem TV Dizisi Örneği) (Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Sinan, A. T. (2008). Deyim kavramı üzerine notlar-I. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 91-98.
Sinan, A. T. (2015). Türkçenin deyim varlığı. İstanbul: Kesit Yayınları.
Soylu, S. (2020). Deyim öğretiminde kavram karikatürü kullanımının öğrencilerin akademik başarı ve tutumlarına etkisi (Toondoo uygulaması örneği) (Yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Subaşı, L. (1988). Dilbilim açısından deyim kavramı ve Türkiye Türkçesindeki örneklerin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
Şalvarlı, B. (2010). Türkçe deyim öğretimi için metin hazırlama (Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Şenol, Z. (2011). Deyimlerin yaratıcı drama yöntemiyle öğretimi (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Tanyıldız, A. (2018). Yabancılara Türkçe öğretiminde kültürel akrabalığın önemine dair bazı tespitler. Mecmua, (5), 1-5.
Taşkaya, Y. (2018). Yabancılara Türkçe dil bilgisinin öğretiminde ‘özel metin’ kullanımı ve bu metinlerin öğrenci başarısına etkisi (Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi.
https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
TDK. (2021). Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Tekin, E., & Baş, B. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi kitaplarında atasözü ve deyimlerin öğretim stratejileri. Journal of Language Education and Research, 5(2), 157-171.
Tok, H., & Arıbaş, S. (2008). Avrupa Birliğine uyum sürecinde yabancı dil öğretimi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 205-227.
Toklu, M. O. (2018). Dilbilimine giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
Tsıntsabadze, K. (2016). Türkçede 'üst' ve 'ön' sözcükleriyle kullanılan deyimlerin yabancılara öğretimi (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Tuna, O. N. (1997). Sümer ve Türk dillerinin tarihi ilgisi ile Türk dilinin yaşı meselesi. Ankara: TDK Yayınları.
Tülbentçi, F. F. (1997). Türk atasözleri ve deyimleri. İstanbul: İnkılâp ve Aka Kitabevleri.
Türkben, T. (2012). Ömer Seyfettin hikâyelerinde söz varlığı (Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Türkiye Maarif Vakfı. (2022). Dünyada Maarif Vakfı verileri. https://turkiyemaarif.org/page/2018-DUNYADA-MAARIF-16 adresinden alınmıştır. (Erişim tarihi: 26.01.2022).
Türközü, S., & Ferendeci, S. (2004). Türkçe ve Korecedeki "baş (kafa)" ve başta bulunan organ adlarıyla ilgili deyimlerin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 44(1), 93-109.
Ungan, S. (2015). Avrupa Birliğinin dil öğretimine karşı tutumu ve Türkçenin yabancı dil olarak öğretilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (15), 217-226.
Uzun Subaşı, L. (1991a). Deyimlerde bildirinin düzenleniş biçimi ve özellikleri. Türk Dilleri Araştırmaları, 111-120.
Uzun Subaşı, L. (1991b). Deyimleşme ve Türkçede deyimleşme dereceleri. Dilbilim Araştırmaları, 2, 29-39.
Ülper, H., & Uzun, L. (2009). Bilişsel süreç modeline göre hazırlanan yazma öğretimi izlencesinin öğrenci başarısına etkisi. İlköğretim Online, 8(3), 651-665.
Yazıcı, Z., & Temel, Z. (2012). İki dilli ve tek dilli çocuklarda dil gelişimi okuma olgunluğu ilişkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(22), 145-158.
Yeşil, H. (2000). Çocuk kitaplarındaki atasözü ve deyimlerin önemi. S. Sever (Ed.), I. Ulusal Çocuk Kitapları Sempozyumu içinde (ss. 244–252). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Yeşil, Y. (2014). Bir gelenek, bir deyim: Mürekkep yalamak. Türkbilig, (28), 127-132.
Yeşilyurt, E. T. (2019). Yabancılara Türkçe öğretiminde kültür aktarımında Nasreddin Hoca fıkralarının B2 seviyesinde değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi.
https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, T. (2017). Yabancı dil olarak Arapça öğretiminde eğitsel oyun yöntemi (Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Yılmaz Güngör, Z. (2017). Fransızca yabancı dil öğrencileriyle deyim öğretimi üzerine bir uygulama. Kesit Akademi Dergisi, (8), 98-122.
Yılmaz, B. (2019). Emrî Divanı’nda Hüsn-i Ta’lil malzemesi olarak deyimler. B. Yuvalı & T. Eğri (Ed.), 8. Türkiye Lisansüstü Çalışmalar Kongresi Bildiriler Kitabı-I içinde (ss. 35-48). Malatya: İlmi Etüdler Derneği.
Yılmaz, İ. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme yöntemlerinin deyim öğretiminde kullanılmasına yönelik bir inceleme (Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye). YÖK Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Yılmaz, M. Y. (2014). İki dillilik olgusu ve Almanya’daki Türklerin iki dilli eğitim sorunu. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(3), 1641-1651.
Yunus Emre Enstitüsü. (2022). Yunus Emre Enstitüsü kültür merkezleri. https://www.yee.org.tr/tr/kurumsal/yunus-emre-enstitusu adresinden alınmıştır. (Erişim tarihi: 26.01.2022).
Zarzavatçıoğlu, E. (2014). Scheinhardt’ın “Drei Zypressen” adlı eseri ışığında Almanya’da yaşayan Türk gençlerinin kimlik problemi ve bu problemlere yönelik çözüm önerileri. TÜRÜK Uluslararası Dil Edebiyat ve Halk Bilimi Araştırmaları Dergisi, 1(3), 123-134.
Zavyalova, N. (2014). Social stereotypes in communicative formulae: Sociometric approach. Asian Social Science, 10(15), 242-248.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Ulusal ve Uluslararası Sosyoloji ve Ekonomi Dergisi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 