Types Of Political And Administrative Moral Behavior Of Public Managers
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8381151Keywords:
Morality, Public, AdministrateAbstract
Migration can be defined as the displacement of populations that can have positive or negative In the study, the concepts of political_administrative morality and political_administrative degeneration have been examined. In order to explain the moral attitudes thet cause political and administrative degeneration, the moral develepment or the individval is focused. The political and administrative degenerations in today's Turkey do not only belong to the present, but come as a legacy from the post to the present. The reason for this situation can be explained as the political, cultural and economic chenges that the country has gone through.
References
Akarsu, B. (1982). Ahlak Öğretileri, Remzi Kitabevi.
Aksoy, Ş. (2004). Yönetimde Etik Paneli, ODTÜ.
Akşin, S. (1993) “Çadırdan Yeni Çıkanların Toplumu”, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, (drl. Türker ALKAN), Bilgi Yayınevi, 309-314.
Akşit, B. (1993) “Küreselleşen Dünyada Ekonomi, Siyaset, Kültür, Ahlak”, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, (drl. Türker Alkan), Bilgi Yayınevi, 273278.
Aktan, C. C. (1999). Ahlaki Yeniden Yapılanma Toplam Ahlaka Doğru: 3-Siyasal Ahlak, Arı Düşünce ve Toplumsal Gelişim Derneği Yayınları.
Akyüz, Ü. (2009). Siyaset ve Ahlak, Yasama Dergisi, Sayı 11.
Arap İ., Yılmaz L. (2006). Kamu yönetimi anlayışının yeni Kurumu Kamu Görevlileri, Etik Kurulu Kamu İdaresi Dergisi, Cilt 2, Sayı 39, Haziran.
Alkan T. (1993). Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, Bilgi Yayınevi.
Alkan T., Ergil D. (1980). Siyaset Psikolojisi, Turhan Kitapevi.
Aslan, O. E. (2005). Kamu Personel Rejimi, TODAİE.
Bayar, Y. (1979). “Türk Kamu Yönetiminde Rüşvet”, Kamu İdaresi Dergisi, 12, 3.
Bayrakçı, B. (2000). “Siyasal Yozlaşma ve Ekonomik Gelişmeye Etkileri”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16, 133-163.
Berkley, George ve John Rouse. (2004). The Craft of Public Administration. Ninth Edition, New York: McGraw Hill.
Biber, M. (2016). Kamunun Etik Çıkmazı: Kayırmacılık, Hakkaniyet Yayınevi.
Bilgi Edinme Hakkı Kanunu, (24.10.2013). Resmî Gazete, Sayı 25269.
Burasalıoğlu, Z. (2005), Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Tavırlar, (13.Basım). Pegem Yayıncılık.
Cesur, S. (2018). Ahlakın Sosyal Psikolojisi, Pales Yayınları.
Cevizci, A. (2002). Etiğe Giriş, İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
Coşkun, C. A. (1999). Kirli Devletten Temiz Devlete, Yeni Türkiye Yayınları.
Çevikbaş, R. (2006). Yönetimde Etik ve Yozlaşma, Kırıkkale Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20, 1, 265-289.
Çileli, M. (1981). Ahlaki Yargının Zihinsel Gelişim Psikolojisi, (Basılmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi.
Çiftçi, N. (2003). “Kohlberg’in Bilişsel Ahlak Gelişimi Teorisi: Ahlak ve Demokrasi Eğitimi”, Değerler Eğitimi Dergisi, 1, 43-77.
Çiftçi, N. (2001a). “Ahlaki yargı testi MUT-TR’nin Türkçe versiyonunun geçerliği”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1, 295-321.
Çulpan, R. (1980) “Bürokratik Sistemin Yozlaşması” Kamu İdaresi Dergisi, TODAİE Yayınları, Cilt 13, Sayı 2.
Devlet Memurları Kanunu, (23/07/1965). Resmi Gazete, Sayı 12056.
Doğan, Ö. (2014). Etik, Ahlak Felsefesi, Notos Yayıları.
Doğan. Ö (1997). Günümüzde Felsefe Disiplinleri, (Çev. Doğan Özlem), İnkılap Yayınları, S. 336.
Dursun, D. (2005). “Siyaset ve Ahlak: Gerçeklikle İdealin Bağdaşmazlığı Sorunu”, Siyaset ve Yönetimde Etik Sempozyumu 18-19 Kasım.
Emre, C., vd., (2000). Cultural Values, Marality And Public Administration İn Turkey”,
(çev. Bülent Duru) Emerging Changes İn Turkısh Politics And Socıety, Instıtute of Devoloping Ekonomies, Jetro, S: 30-47.
Ergun, Turgay. (2004). Kamu Yönetimi: Kuram, Siyasa, Uygulama. Ankara: TODAİE Yayınları.
Eroğul, C. (1993). “Türkiye İçin Çözüm Önerileri”, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, (drl. Türker Alkan), Bilgi Yayınevi, 434-439.
Eryılmaz, Bilal. (2009). Kamu Yönetimi. Okutman Yayıncılık.
Eryılmaz, Bilal. (2016). Kamu Yönetimi. Umuttepe Yayıncılık.
Fromm, E. (1995). Fazilet ve Mutluluk, (çev. Ayda Yörükan), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Gencay, Ş. (1975). “Toplumsal Değişmede Yönetsel Bozulma ve Yolsuzluk”, Kamuİdaresi Dergisi, 8, 4.
Gözler, K. (2003). İdare Hukuku, Cilt 2, Ekin Kitabevi.
Güngör, E. (2000). Değerler Psikolojisi Üzerine Araştırmalar, Ötüken Yayınları.
Güneş-Ayata, A. (1993). “Siyasette Kollamacılık”, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, (drl. Türker Alkan), Bilgi Yayınevi.
Güvenç, B. (1993). “Türkiye’de Siyasal Ahlak Sorunu”, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, (drl. Türker Alkan), Bilgi Yayınevi, 400-412.
Gündüz, M. (2010). Ahlak Sosyolojisi, Anı Yayıncılık.
Heper, M. (1993). “Türkiye’de Siyasal Ahlakın Tarihsel Boyutları”, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, (drl. Türker Alkan), Bilgi Yayınevi, 369-383.
Işık, H. (1999). “Yolsuzluk Olgusunun Kamu Çalışanları ve Bireyler”, Maliye Yazıları Dergisi, Sayı 67, S: 29.
Kuzu, K. (2019). Kamu Yöneticilerinin Siyasal ve Yönetsel Ahlaki Davranış Tipleri: Pamukkale Üniversitesi Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi.
Kamu İhale Kanunu, (22/01/2002). Resmi Gazete, Sayı 24648.
Kamu Görevlerinden Ayrılanların Yapamayacakları İşler Hakkında Kanun, (06/10/1981). Resmi Gazete, Sayı 17480.
Kamu Görevlileri Etik Kurulu Kurulması ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, (25/05/2004). Resmi Gazete, Sayı 25486.
Kamu Görevlileri Etik Tavır İlkeleri ile Başvuru Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik, (13/04/2005). Resmi Gazete, Sayı 2585.
Kapani, M. (2007). Siyaset Bilimine Giriş, Bilgi Yayınevi.
Kılavuz, R. (2003). Kamu Yönetiminde Etik ve Bir Sorun Alanı Olarak Yozlaşma, Seçkin Yayıncılık.
Kırca, A. Coşkun, (1994). Devlette Yozlaşmayı Yenmek, Milliyet Yayınları.
Kışlalı, A. T. (1993). “Önce Eleştiri ve Duyarlılık”, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, (drl. Türker Alkan), Bilgi Yayınevi, 440-450.
Nutall, J. (1997). Ahlak Üzerine Tartışmalar: Etiğe Giriş, (çev. Abdullah Yılmaz), Ayrıntı Yayınları.
Oktay, C. (1983). “Yükselen İstemler Karşısında Türk Siyasal Sistemi ve Kamu Bürokrasisi”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Onur, B. (1997). Gelişim Psikolojisi: Yetişkinlik, Yaşlılık, Ölüm, İmge Yayınevi.
Oral, B. (2019). Yolsuzluk – Türk Vergi Sistemi İlişkisi ve Mücadeleleri, (Basılmamış Doktora Tezi).
Önen, M. S. ve Yıldırım, A. (2014). Kamu Yönetiminde Etik Denetimi: OECD Ülkeleri Örneği. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 5(1), 103-126.
Özdemir, M. (2008). “Kamu Yönetiminde Etik”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 4, Sayı 7, s. 179-195.
Özer, İ. (2003). Sosyolojiye Giriş, Martı Yayınları.
Özgener, Ş. (2000). “Ekonomik Sistemler ve Ahlak”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İİBF Dergisi, 5(1), 175-190.
Özsemerci, K. (2003). “Türk Kamu Yönetiminde Yolsuzluklar, Nedenleri, Zararları ve Çözüm Önerileri”, Sayıştay Araştırmaları, Sayıştay Başkanlığı.
Pazarlı, O. (1980). İslam da Ahlak, Remzi Kitap Evi.
Polat F., İkiz Ö. (2015). Çatışma ve Uzlaşma Bağlamında Siyasetin Psikolojisi, Paradigma Akademi.
Shafritz, Jay M., E.W. Russel ve Christopher P. Borick (2009), Introducing Public Administration, Six Edition, Pearson International Edition.
Soysal, M. (1993). “Fazilet Sisteme Yönelik Tavırtır”, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, (drl. Türker Alkan), Bilgi Yayınevi, 450-457.
Steinberg, S. ve Austern, D. (1996). Hükümet Ahlak ve İdareciler, Türkiye ve Ortadoğu Kamu İdaresi Enstitüsü.
Şaylan, G. (1975). Toplumsal Değişme, Yönetsel Bozulma ve Yolsuzluk, Kamu İdaresi Dergisi, TODAİE Yayını, Cilt 8, Sayı 4.
Şen, M. L. (1998). Yönetimde Yozlaşmanın Önlenmesinde Yönetsel Etik Yaklaşımı, Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu, 168-173.
Şenel, A. (1993). “Siyasal Ahlak: Kapsamı – Açmazları – Tipolojisi”, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, (drl. Türker Alkan), Bilgi Yayınevi, s. 257-272.
Tepe, H. (1993). “Siyaset Ahlakı ya da Siyasetçinin Ahlakı”, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, Türker Alkan, Bilgi Yayınevi, 290-296.
Tepe, H. (1998). “Etik”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, Sayı 4, Baskı 3.
Turan, Ş. (1993). “Tarih Boyunca Siyasal Ahlak “, Siyasal Ahlak ve Siyasal Ahlaksızlık, (drl. Türker Alkan), Bilgi Yayınevi, 315-337.
Turgay, E. (1998). “Yönetimde Yozlaşma Olgusu Üzerine”, Kamu İdaresi Dergisi, Cilt 11 Sayı 1.
Türköne, M. (2015). Siyaset, Nesil Yayınları.
Tutum, C. (1976). “Yönetimin Siyasallaşması ve Partizanlık”, Kamu İdaresi Dergisi, TODAİE Yayınları, 9, 4.
TÜGİAT. (1992). İş Ahlakı ve Türkiye’deki İş Ahlakına Yönelik Tutumlar, TÜGİAT Yayınları, s. 25.
Türk Ceza Kanunu, (12/10/2004). Resmi Gazete, Sayı 25611.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası, (09/11/1982). Resmi Gazete, Sayı 17863.
Türkiye Büyük Millet Meclisi Üyeliği ile Bağdaşmayan İşler Hakkında Kanun, (31/10/1984). Resmi Gazete, Sayı 18587.
Ural, Ş. (2004). “Epistemolojik Açıdan Değerler ve Ahlak”, Doğu Batı Dergisi, Sayı 4.
Usta A. (2011). “Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetiminde Etik ve Ahlak”, İnönü Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi.
Ünder, H. (2013). Etik ve Metaetik Kuramları. (Edt: N. Tokgöz), İş Etiği (2. Ünite ss.22-51). Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Yazıcı, S. (1999). Felsefeye Giriş, Alfa Basım Yayım Dağıtım.
Yıldırım, D. (1998) “Kapitalizm, Piyasa ve Ahlak”, Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu, Sakarya Üniversitesi.
Yüksel, C. (2010). Devlette Etik, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Yüksel, C. (2011). Siyasette Etik, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Ulusal ve Uluslararası Sosyoloji ve Ekonomi Dergisi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 