Review of Articles About School Principals’ Technology Use Published Between 2019-2024
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.15735133Keywords:
School Principals, Technology Use, Article ReviewAbstract
The purpose of this research is to examine academic articles published between 2019 and 2024 regarding school principals' use of technology. The study was conducted using one of the qualitative research methods, the descriptive content analysis method, which is one of the non-interactive designs. The population of the research consists of articles published between 2019 and 2024 on school principals' use of technology, as found in Google Scholar. The data collection tool used in the study was a form developed by the researcher, based on the Educational Technology Publication Classification Form developed by Göktaş. For the analysis of the research data, one of the qualitative analysis methods, descriptive analysis, was employed. This research examined articles published between 2019 and 2024 on school principals' use of technology and revealed that the studies vary according to years, journals, methods, and data collection tools. It was observed that the number of articles peaked in 2019 and 2020 but decreased in subsequent years, which was interpreted as a potential shift in researchers' focus. The publication of the studies in 13 different journals indicates the interdisciplinary significance of the topic. Among the research methods, quantitative methods were the most frequently used, comprising 60% of the studies, while qualitative methods accounted for 40%. Surveys emerged as the most commonly used data collection tool (60%). Descriptive analyses were the most preferred analysis method at 46.67%, but the limited use of relational analyses suggested that the relationships between variables were less frequently examined. In the future, conducting more comprehensive studies involving mixed methods and international collaboration is considered crucial for understanding the global dimension of the topic and contributing to digital transformation processes in education.
References
Akpınar, M. (2010). Deyim ve atasözlerinin yabancılara Türkçe öğretiminde kullanımı üzerine bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aksan, D. (2000). Her yönüyle dil: Ana çizgileriyle Türkçe. Türk Dil Kurumu Yayınları.
Akyüz, Y. (2007). Türk eğitim tarihi (11. basım). Pegem Akademi Yayınları.
Almalı, M. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe ders kitaplarında kültürel unsurların kullanımı: Yunus Emre Enstitüsü Yedi İklim Türkçe öğretim seti örneği (C1–C2 seviyesi) (Yüksek lisans tezi). Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
Altınok, K. (2020). Kültürel miras ve dil öğretimi bağlamında "Gazi Tömer Yabancılar İçin Türkçe Öğretim Seti". Uluslararası Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, 3(5), 223-246.
Alver, M. (2019). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde esas alınan ilkeler ile kullanılan yöntem ve teknikler. İçinde İ. Erdem, B. Doğan & H. Altunkaya (Ed.), Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi (s. 13-42). Pegem Akademi.
Alyılmaz, S. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde hedef kitlenin / "öğrenen"in önemi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(4), 2452-2463.
Asutay, H. (2003). Yabancı dil öğretiminde "kültür bağlamı ve öteki dil". Dil Dergisi, 0(118), 26-29.
Aytekin Özkan, P. (2009). Yabancı dil olarak Türkçe derslerinde kültürlerarası iletişim yetisi kazandırma amaçlı karikatür kullanımı (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Bakıner Çekin, A., & Çalışkan, H. (2020). Dil ve kültür üzerine. Language Teaching and Educational Research, 3(1), 163-175.
Banguoğlu, T. (1998). Türkçenin grameri (5. baskı). Ankara Üniversitesi Basımevi.
Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1, 19-30.
Baykara, B. (2010). Yabancı dil eğitiminde kültürlerarasılık (Yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Bayyurt, B. (2011). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kültür kavramı ve sınıf ortamına yansıması. İçinde D. Yaylı & Y. Bayyurt (Ed.), Yabancılara Türkçe öğretimi: Politika, yöntem ve beceriler (s. 29-42). Anı Yayıncılık.
Biçer, N. (2017). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde ana dilinin etkisi. Turkish Studies, 12(14), 41-58.
Byram, M. (1993). Language and culture learning: The need for integration. İçinde M. Byram (Ed.), Germany, its representation in textbooks for teaching German in Great Britain (s. 16-30). Frankfurt am Main.
Bulut, Ö. (2020). Dil ve kültür bağlamında Almanca ve Türkçede hayvan adları içeren atasözleri ve deyimler (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Samsun.
Bölükbaş, F. (2013). İşitsel dilsel yöntem. İçinde M. Durmuş & A. Okur (Ed.), Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı (s. 89-110). Grafiker Yayınları.
Büyükikiz, K. K. (2013). Doğal yaklaşım. İçinde M. Durmuş & A. Okur (Ed.), Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı (s. 75-88). Grafiker Yayınları.
Changrong, F. (1999). Eclecticism in second foreign language teaching. Foreign Language Teaching and Research, 2, 45-57.
Cortazzi, M., & Jin, L. (1999). Cultural mirrors: Culture in second language teaching and learning. İçinde E. Hinkel (Ed.), Culture in second language teaching and learning (s. 196-219). Cambridge University Press.
Çetinkaya, E. (2018). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarında kültürel unsurlar: Yedi İklim Türkçe örneği (Yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi: Yaklaşımlar ve modeller. Pegem Akademi.
Güzel, A., & Barın, E. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi. Akçay Yayınları.
Hürmüzlü, A. (2020). EFL learners’ perceptions of culture in foreign language learning (Yüksek lisans tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Karakoç Öztürk, B. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde öğreticilerin yöntemlere yönelik bakış açısı ve farkındalığı. Tarih Okulu Dergisi, 11(33), 969-996.
Karakuş, O. (2018). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarındaki metinlerde değer aktarımı referanslarının yeri (Yüksek lisans tezi). Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Kemiksiz, Ö. (2021). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ders kitapları üzerine yapılan araştırmaların eğilimleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi: Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Özel Sayısı, 16, 34-56.
Keskin, F. (2010). Yetişkinlere yönelik yabancı dil olarak Türkçe derslerinde yazınsal metinlerle kültür aktarımı (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kolay, G. (2018). Yurt dışında yaşayan Türk çocukları için hazırlanmış Türkçe ve Türk kültürü ders kitaplarında kültürel ögeler (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Kongar, E. (2005). Kültür üzerine. Remzi Kitabevi.
Köksal, D., & Varışoğlu, B. (2014). Yabancı dil öğretiminde yaklaşım ve yöntemler. İçinde A. Şahin (Ed.), Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi (s. 81-111). Pegem Akademi.
Mackey, W. (1965). Language teaching analysis. Longman.
Millî Eğitim Bakanlığı. (2019). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Millî Eğitim Bakanlığı.
Melanlıoğlu, D. (2013). İçinde M. Durmuş & A. Okur (Ed.), Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı (1. baskı). Grafiker Yayınları.
Memiş, M. R., & Erdem, M. D. (2013). Yabancı dil öğretiminde kullanılan yöntemler, kullanım özellikleri ve eleştiriler. Turkish Studies, 8(9), 297-318.
Memiş, M. R. (2016). Yabancı dil öğretiminde eğitim ortamı ve kültür aktarımı. Turkish Studies, 11(9), 605-616.
Odabaşı, F. (2012). Dil-kültür bağlamında müzik dili ve bunun sosyal bütünleşmedeki yeri. Journal of Istanbul University Faculty of Theology, 0(14), 237-258.
Osmancık, G. (2021). English teachers’ perceptions of teaching culture in the EFL classroom (Yüksek lisans tezi). Bursa Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
Ömeroğlu, E. (2016). Yabancılara Türkçe öğretimi için hazırlanmış ders kitaplarının incelenmesi (Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Özdemir, C. (2013). Dil-kültür ilişkisi: Folklor ürünlerinin Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde yeri ve işlevi. Millî Folklor, 97, 157-166.
Özgat Tatan, O. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ders kitaplarında kültür aktarımı: Yedi İklim Türkçe öğretim seti örneği (A1–A2 düzeyi) (Yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
Özdemir Erem, N. H. (2019). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminin tarihsel temelleri. İçinde İ. Erdem, B. Doğan & H. Altunkaya (Ed.), Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi (s. 1-12). Pegem Akademi.
Özgeriş, M. M. (2017). Atatürk Üniversitesi’ne öğrenim görmek için gelen yabancı öğrencilerin Türkçe öğrenirken karşılaştığı sorunlar. Humanitas - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9), 71-85.
Pehlivan, F. (2007). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kültürlerarası etkileşim odaklı yaklaşım uyarınca metin çalışmaları (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Richards, J. C., & Rodgers, T. (2001). Approaches and methods in language teaching. Cambridge University Press.
Salpagarova, S. (2021). Ivan Aleksandroviç Gonçarov’un Oblomov adlı eserinin Rusçadan Türkçeye yapılan üç ayrı çevirisinde yer alan kültürel unsurların Peter Newmark’ın kültürel öğe sınıflandırması ve çeviri yöntemleri ışığında incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Ankara.
San, İ. (2019). Kültür aktarımı ve çağdaş kültür sorunu içinde sanat eğitiminin yeri. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 16(2), 137-145.
Sebüktekin, H. (1973). Yabancı dil öğretiminde yöntem. Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Seçkin Polat, Ö. (2012). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde şiire kültürel bağlamda uygulamalı bir yaklaşım (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Sever, P. (2019). Yeni Hitit dil öğretim seti ile Yedi İklim dil öğretim setinin Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kültür aktarımı açısından karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.
Soyşekerci, G. (2015). İngilizce ve Türkçe ders kitaplarında kültürel ögelerin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Tapan, N. (2011). Yabancı dil olarak Almanca öğretiminde kültür bağlamının değerlendirilmesi. Studien zur deutschen Sprache und Literatur, 0(7), 55-68.
Tapan, N. (2012). Yabancı dil olarak Almanca öğretiminde yeni bir yöneliş: Kültürlerarası-bildirişim-odaklı yaklaşım. Studien zur deutschen Sprache und Literatur, 0(9), 149-168.
Tertemiz, N., Ercan, L., & Kayabaşı, Y. (2011). Ders kitabı ve eğitimdeki önemi. İçinde L. Küçükahmet (Ed.), Konu alanı ders kitabı inceleme kılavuzu. Nobel Yayıncılık.
Yazıcı, H. (2021). Yabancılar için Türkçe ders kitaplarındaki kültürel unsurların incelenmesi: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Yabancılar İçin Türkçe Öğretim Seti örneği (Yüksek lisans tezi). Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
Yazıcı, H., & Göçen, G. (2021). Yabancılar için Türkçe ders kitaplarındaki kültürel unsurların incelenmesi: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Yabancılar İçin Türkçe Öğretim Seti örneği. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 7. Uluslararası Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi Kongresi Özel Sayısı, 365-395.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. baskı). Seçkin Yayıncılık.
Yücel, Y., & Yediyıldız, B. (1988). Tarih ve kültür. Erdem, 4(10), 31-38.
Zeyrek, S. (2020). Dil-kültür ilişkisi doğrultusunda yabancı dil öğretimi. Uluslararası Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Dergisi, 3(2), 165-186.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Ulusal ve Uluslararası Sosyoloji ve Ekonomi Dergisi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 