Majör Depresif Bozukluk ve Bilişsel Davranışçı Terapi Üzerine Sistematik Derleme
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.15732712Anahtar Kelimeler:
Depresyon, Majör Depresif Bozukluk, Bilişsel Davranışçı TerapiÖzet
Bu derlemenin amacı, Majör Depresif Bozukluk yaşayan kişilerde Bilişsel Davranışçı Terapinin etkililiğiniincelemektir. Bu araştırmada sistematik inceleme yöntemi kullanılmış, ayrıca alan çalışması veya herhangi bir ölçüm aracı da yer almamıştır. Bu çalışmalar, 2013 ile 2024 yılları arasında, Türkçe ve İngilizce dillerinde incelenmek amacıyla ele alınmıştır.Bu derleme çalışması, Şubat 2025 ve Mayıs 2025’te tamamlanması planlanarak iki aşamaya ayrılmıştır. Literatür taraması sonucunda 10 çalışma analiz edilmiştir. İncelenen bu 10 çalışmada, Bilişsel Davranışçı Terapinin Majör Depresif Bozukluğun tedavisinde eğitici olması ve kısa sürede etkili sonuçlara ulaşılabilmesi yönünden oldukça etkili bir tedavi yöntemi olduğu görülmüştür. Majör Depresif Bozukluk tanısına sahip kişilerde, Bilişsel Davranışçı Terapi modelinin kişilere uygulanmasının ardından belirtilerin önemli ölçüde azaldığı ve bazı durumlarda tamamen ortadan kalktığı gözlemlenmiştir. Bu nedenle, Majör Depresif Bozukluğun tedavi edilmesinde Bilişsel Davranışçı Terapi modeli son derece etkili bir tedavi yöntemidir.
Referanslar
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Washington, DC: American Psychiatric Association.
Demir, V. (2018). Bilişsel-davranışçı yaklaşıma dayalı grup terapisi programının görme yetersizliği olan bireylerde depresif belirti ve umutsuzluk düzeylerine etkisi. Engellilik Araştırmaları Kongresi Bildirisi. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Bölümü, İstanbul.
Ekeblad, A., Falkenström, F., Andersson, G., Vestberg, R., & Holmqvist, R. (2016). Randomized trial of interpersonal psychotherapy and cognitive behavioral therapy for major depressive disorder in a community-based psychiatric outpatient clinic. Depression and Anxiety, 00(1–9). https://doi.org/10.1002/da.22495
McIntyre, R. S. (2010). When should you move beyond first-line therapy for depression? The Journal of Clinical Psychiatry, 71(suppl 1), 16-20.
Moher, D., Liberati, A., Tetzlaff, J., Altman, D. G., & The PG. (2009). Preferred reporting items for systematic reviews and meta-analyses: The PRISMA statement. Annals of Internal Medicine.
Nakagawa, A., Mitsuda, D., Sado, M., Abe, T., Fujisawa, D., Kikuchi, T., Iwashita, S., Mimura, M., & Ono, Y. (2017). Effectiveness of supplementary cognitive-behavioral therapy for pharmacotherapy-resistant depression: A randomized controlled trial. The Journal of Clinical Psychiatry, 78(8), 1126-1135. https://doi.org/10.4088/JCP.15m1051
Öngider, N. (2013). Bilişsel Davranışçı Terapinin boşanma sonrasında kadınların depresyon, anksiyete ve yalnızlık semptomlarında etkinliği: Bir pilot çalışma. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 2, 147-155.
Rnica, K., Dozois, D. J. A., & Martina, R. A. (2016). Cognitive distortions, humor styles, and depression. Europe's Journal of Psychology, 12(3), 348-362. https://doi.org/10.5964/ejop.v12i3.1118
Şık, E., Işık, U., & Taner, Y. (2013). Çocuk, ergen, erişkin ve yaşlılarda depresif ve bipolar bozukluklar. Ziraat Grup Matbaacılık.
Thimm, J. C., & Antonsen, L. (2014). Effectiveness of cognitive behavioral group therapy for depression in routine practice. BMC Psychiatry, 14, 292. https://doi.org/10.1186/s12888-014-0292-7
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 Uluslararası Sosyoloji ve Ekonomi Dergisi

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.