Legal Regulations Regarding The Problem Of Migrants In The Field Of Education In The World
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8377088Keywords:
Immigrant, Education, LegislationAbstract
Göç, gelişmiş toplumlar üzerinde olumlu ya da olumsuz etkiler yaratabilecek nüfusların yer değiştirmesi olarak tanımlanabilir. Bu nüfus hareketliliğinin türleri ve etkileri farklılık göstermektedir. Bu değişiklikler ülkeden ülkeye farklılık gösterebilir. Bu değişimler beraberinde gelen sorunların çözümlerini ve göçün toplum üzerindeki etkilerini ortaya koyması açısından önemlidir. Göç alan ülkelerin genel durumuna bakıldığında ülkelerin kendi göç politikalarını uygulamaları, göçmenleri eğitmeleri ve kendi hukuk sistemlerinde düzenlemeler yapmaları bir zorunluluktur.
Göçmenleri bir sorun olarak ortadan kaldırmak ve topluma entegrasyonlarını sağlamak göçmen eğitiminin temel yollarından biridir. Eğitim alan kişilerin toplumsal kurallara uyması ve sosyolojik olarak topluma uyum sağlaması daha kolaydır. İnsanlar ister kendi ülkelerine ister yabancı ülkelere göç etsinler amaç yaşadıkları bölgenin kötü koşullarından kurtulmak ve daha iyi koşullara kavuşmaktır. Göçmenler çoğunlukla karışık nedenlerle göç ediyor ve insanların yer değiştirmesine neden olan durumlar yaşadıkları yere ve zamana göre değişiyordu. Bireysel ya da toplu göç hareketleri, ekonomik rahatlık arayışı, çatışma ya da şiddetten kaçınma, siyasi düzensizlikler, siyasi sığınma isteği, ve mevcut durumlarına daha uygun eğitim olanakları. Günümüzde ırkçılığın görünür olmadığı ancak kurumsal alanlarda derinden hissedildiği, ırkçılığın abartılı ve saldırgan bir şekilde tezahür ettiği bir dönemden ırkçılık değişti. Olası tepkilerden korkulması nedeniyle birçok kurumsal alanda ırkçılığın devamının engellenmesiyle bu tutumun hala akıllarda olduğu görülüyor. Dolayısıyla bu alanda hem bireysel hem de toplumsal olarak sivil toplum kuruluşlarının rolü daha fazla hissediliyor. olası tepkilerden korkulması nedeniyle birçok kurumsal alanda ırkçılığın devamının engellenmesiyle. Dolayısıyla bu alanda hem bireysel hem de toplumsal olarak sivil toplum kuruluşlarının rolü daha fazla hissediliyor. olası tepkilerden korkulması nedeniyle birçok kurumsal alanda ırkçılığın devamının engellenmesiyle. Dolayısıyla bu alanda hem bireysel hem de toplumsal olarak sivil toplum kuruluşlarının rolü daha fazla hissediliyor.
Dünyadaki göçmen sorununu çözmek amacıyla ülkeler eğitim alanında kendi kanunlarında yeni yasal değişiklikler ve düzenlemeler yapmaktadır. Bu yasal düzenlemeler ülke içinde bile farklılık göstermektedir. Günümüz dünyasında göç sorununa yönelik "çok kültürlü anlayış" doğrultusunda uygulamalar yapılmaktadır. Çokkültürlülük çalışmaları toplumsal algının ve kültürel çeşitliliğin değişmesini sağlar. Bunun için eğitim faaliyetleri ülkelerin ve toplumların eğitimi ile mümkündür. Göçmen sorunlarının çözümüne yönelik daha geleneksel yaklaşımlarda, eğitimde "asimilasyon" yoluyla yapılan politikalar çözüm gibi görünse de eğitimin hedeflenen olumlu sonuçlardan ziyade olumsuz sonuçlara yol açtığı görülmektedir.
References
Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı (AFAD). (2017). Suriye afet raporu. https://www.afad.gov.tr/tr/2373/Giris internet adresinden alınmıştır. Erişim: 15 Kasım 2017.
Ağır, O. ve Sezik, M. (2015). “Türkiye‟de Yaşanan Göç Dalgasından Kaynaklanan Güvenlik Sorunları”. Birey ve Toplum Dergisi, 5(9): 95-123.
Başbay, A. Bektaş, Y.(2009).Çok kültürlülük Bağlamında Öğretim Ortamı ve Öğretmen Yeterlikleri. Eğitim ve Bilim, Cilt (34), Sayı (152).
Barrero, R. Zapata; Witte, de N. (2007): “Spanish approaches to the management of cultural diversity in compulsory education”, Grup de Recerca sobre Immigració i Innovació Política (GRIIP). Department of Social and Political Science, Universitat Pompeu Fabra, (Çevrimiçi) https://www.upf.edu/documents/3329791/3455370/griipemilie_ wp3.pdf/e9e436fa-57b8- 4538-a9af-4e99e495e6b8 (Erişim:20.03.2018).
Baumann, Gerd.(2006). Çok kültürcülük Bilmecesi Ulusal, Etnik ve Dinsel Kimlikleri Yeniden Düşünmek, Çev. Işıl Demirakın, Dost Kitabevi, 2006.
Berger, R. ve Weiss, T. (2003). Immigration and posttraumatic growth-a missing link. Journal Of Immigrant & Refugee Services, 1(2), 21-39.
Calvet, Núria Llevot. (2011): “Políticas Educativas De Inmigración En Cataluña y Su Reflejo En Una Escuela”, Instituto de Migraciones, Andalucia, Granada, (Çevrimiçi) https://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/4051225.pdf (Erişim:01.04.2018)
Dinçer, Ö. B., Karaca, S., & Yavuz, H. (2013). Göçün ikinci yılında Suriyeli savaş mağdurlar. Analist Dergisi, 25.
Doytcheva, M. Çokkültürlülük. (2009). T. A. Onmuş (çev.). İletişim Yayınları.
Düşkün, Y.(2016). Türkiye’de ortaöğretimde kapsayıcı eğitim durum analizi. Eğitim Reformu Girişimi.
09.2018tarihindehttp://www.egitimreformugirisimi.org/wpcontent/uploads/2017/ 03/ERG_KapsayiciEgitim_DurumAnalizi.pdf adresinden alınmıştır.
Elitok, S. P. (2013). Turkish migration policy over the last decade: A gradual shift towards better management and good governance. Turkish Policy Quarterly, 12(1), 161-172.
Ergin, H. (2016). Turkish university students' Perceptions towards their Syrian classmates. Egitim ve Bilim, 41(184), 399-415.
Ergin, D. ve Ermağan, B.(2011). Çok kültürlülük ve Sosyal Uyum International Conference on New Trends in Education and Their Implications 27-29 April 2011
Field, S., M. Kuczera & B. Pont (2007). No more failures: Ten steps to equity in education, education and training policy, OECD Publishing, Paris, 21.09.2018 tarihinde http://dx.doi.org/10.1787/9789264032606-en. adresinden alınmıştır.
Ferris, E & Winthrop, R. (2010). Education and displacement: Assessing conditions for refugees and internally displaced persons affected by conflict. Background paper prepared for the Education for All Global Monitoring Report 2011: The hidden crisis: Armed conflict and education. UNESCO.
RetrievedSeptember21,2018fromhttp://unesdoc.unesco.org/images/0019/001907/190715e.pdf
Göynüklü, Ceren.(2012).Kuzey Kıbrıs’ta Göçmen İşçilerin İnsan Hakları. Kıbrıslı Türk İnsan Hakları Vakfı Yayınları.
Güleç, S. Sancak, H.Ö (2009). Göç, Kimlik ve Aidiyet: Almanya’da Yaşayan Türkiye Kökenli Gençler Açısından Bir Analiz http://idc.sdu.edu.tr/tammetinler/goc/goc9.pdf, (13.3.2013).
Güçtürk, Y. (2014). Sürgün ile savaş arasında Suriyeli mülteciler. Siyaset. Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (SETA). http://setav.örğ/ tr/5-soru-surgun-ile-savas-arasinda- suriyeli-multeciler/yorum/18059 internet adresinden alınmıştır. Erişim: 9 Kasım 2016
Güneş, M. (2013). Uluslararası göçün tetikleyicileri; Suriye'den Türkiye'ye zorunlu göç'ün Cilvegözü örneği ile yansımalar. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Turğut Özal Üniversitesi.
Harunoğulları, M. (2016) Suriyeli sığınmacı çocuk işçiler ve sorunları: Kilis Örneği. Göç Dergisi. Mayıs, 3 (1), 29 – 63.
He, Y., Bettez, S.C. & Levin, B.B. (2015). Imagined community of education: Voices from refugees and immigrants. Urban Education, (7) 1-29.
Heywood, A. (2014). Siyasi İdeolojiler. Ö. Tüfekçi (çev.) Adres Yayınları.
INEE (2013). Minimum standarts for emergency education. Retrieved September 21, 2018 from http://www.ineesite.org/en/minimum-standards/handbook.
Karakuş, Emine.(2006). Göç Olgusu ve Eğitime Olumsuz Etkileri(Sultanbeyli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kaya, İ.,& Eren, E. Y. (2015). Türkiye’deki Suriyelilerin hukuki durumu: Arada kalanların hakları ve yükümlülükleri. Seta Yayınları.
Koçak, Y., & Terzi, E. (2012). Türkiye’de göç olğusu, göç edenlerin kentlere olan etkileri ve çözüm önerileri. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(3), 163- 184.
Kurtuluş, Hatice., Purkis, Semra.(2008). Türkiye’den Kuzey Kıbrıs’a göç dalgaları: Lefkoşa’nın dışlanmış göçmen-enformel emekçileri. Eğitim ve Bilim Dergisi sayı(112)
LAUSD (2016) Guide for educators and school support staff, for immigrant children Retrieved September18,2018fromhttp://www.aft.org/sites/default/files/im_uac- educatorsguide_2016.pdf
Nar, Betül.(2008). Göçün Eğitime ve Eğitim Yönetimine Etkileri (Dilovası Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya. Navarro, Vicenç. (2009): “El sistema educativo clasista en Cataluña”, (Çevrimiçi) http://www.vnavarro.org/?p=3085 (Erişim:28.01.2018).
Nicolai, S. (2003). Education in emergencies. London: Save The Children. Özdemir, M. Çağatay.(2005). Çok Kültürlülük ve Türkiyelilik. Tek Ağaç Yayınları.
Özdemir, Ç. (1988). Federal Almanya'daki Türk işçi çocuklarının eğitim sorunları açısından iki dillilik ve iki kültürlülük ile ilgili eğitim modelleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi.
Öztürk, Özgür Güneş. (2014): “İspanya Göç Politikaları ve Göçmen Hayatlar: İspanya Örneği Türkiye İçin Bir Model Olabilir mi?”, Turkish Journal of Population Studies”, (Çevrimiçi), http://www.hips.hacettepe.edu.tr/nbd_cilt36/makale4.pdf (Erişim: 08.04.2018).
Peterson, S.D. (2011). Conflict, education and displacement. Conflict and Education: An Intedisciplinary Journal, 1(1), 1-5.
Polat, Soner.(2012).Okul Müdürlerinin Çok kültürlülüğe ilişkin Tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi sayı(42).
Sallan Gül, Songül(2001-2002). “Dış Göçler, Yoksulluk ve Türkiye’de Göçmenlere Yönelik Yardımlar” TODAİE İnsan Hakları Yıllığı, cilt:23-2.
Stuecker, J. (2006). Education of refugees. US: Parent Information Resource Center Program.
Stainburn, S. (2002). Interview: When children flee conflicts, they need food, shelter – and school, says the International Rescue Committee’s Wendy Smith, Education Week Teacher, 14(2), 10-11.
Şahan, G. (2018). Göçmen çocukların eğitimi: Almanya’da Türk çocukları. Anı Yayıncılık.
Şahin, İ., Şahin, C., Öztürk, M.(2013). Barış Harekâtı Sonrasında Türkiye’den Kıbrıs’a Yapılan Göçler ve Tatbik Edilen İskân Politikası. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/7 Summer 2013, p. 599-630.
Segal, U. A., Mayadas, N. S., & Elliott, D. (2006). A framework for immigration. Journal of Immigrant & Refugee Studies, 4(1), 3-24.
Sirin, S.R. & Lauren Rogers-Sirin. (2015) The Educational and mental health needs of Syrian refugee children. Washington, DC: Migration Policy Institute.
Sinclair, M. (2007). Education in emergencies: Commonwealth education partnerships.
Nexus Strategic Partnerships, 52-56.
Şahin, C. (2001). Yurt dışı ğöçün bireyin psikölöjik sağlığı üzerindeki etkisine ilişkin kuramsal bir inceleme. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2).
Şeriati, Ali.(1980). Medeniyet ve Modernizim. Çev. Fatih Selim, Abdurrahman Aslan. Zafer Matbaası.
Tellal, Eral.(1994). Göçmen işçiler, Yaşam Koşulları ve Son Uluslararası Sözleşme. Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi. Cilt(49)sayı(3-4)(415-427).
Tezcan, Mahmut.(1995). Eğitim Sosyolojisi. Zirve yayınları.
Tüfekçi, Suat.(2002). Kırsal Kesimlerden Büyükşehirlere Göç ve Göçün Aile Yapısında Meydana Getirdiği Değişiklikler(İstanbul Örneği)Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Türmen, T. (2012). Afet zamanlarında eğitim: Eğitim izleme raporu. İstanbul: Eğitim Reformu Girişimi (ERG).
United Nations International Children's Emergency Fund (UNICEF). (2016). Türkiye’deki Suriyeli çocuklar.
http://unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/T%C3%BCrkiyedeki%20Suriyeli%20%C3%87ocu klar_Bilgi%20Notu%20Subat%202016.pdf internet adresinden alınmıştır. Erişim: 15 Kasım 2016.
Uluocak Polat, Gonca.(2009). İç Göç Yaşamış ve Yaşamamış çocukların Okulda Uyumu.
Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 26
Urry, Johan(1998). “Küreselleşme ve Vatandaşlık”, Türkiye Günlüğü, Kış, s.88-99. 2001.
Uğurlu, Z. (2018). Suriyeli sığınmacı öğrencilerin okula uyum sorunlarının çözülmesi ve desteklenmesinde öğretmen etkisi. İçinde Şiddet ve sosyal travmalar, (ss. 178-242). Ankara: HEGEM Yayınları
http://www.hegemvakfi.org.tr/wpcontent/uploads/2018/12/kitap_28122018_son.pdf adresinden alınmıştır. [ISBN: 978-975-2489-09-7]
UNICEF (2015). Curriculum, accreditation and certification for Syrian children in Syria,
Turkey, Lebanon, Jordan, Iraq and Egypt, regional study.
Yakinthou,C. Polili,Ö.(2010). Ortak Bir Amaç Üzerinden Uzlaşmak: Kıbrıs’ta Mülteci ve Sığınmacılar İçin İnsan Hakları. TESEV Yayınları, Aralık,2010.
Yavuzer, Haluk.(2001). Çocuk ve Suç. Remzi Kitabevi. İstanbul.
Yazıcı,S.,Başyol,G.,Toprak,G.(2009). Öğretmenlerin Çok kültürlü Eğitim Tutumları: Bir Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(37)( 229- 242 ).
Watkins, K. & Zyck, S.A. (2014). Living on hope, hoping for education: The failed response to the Syrian refugee crisis. London: Overseas Development Institute.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Ulusal ve Uluslararası Sosyoloji ve Ekonomi Dergisi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 